[#1]
ในงานรวมเหล่ามิตรสหายเมื่อปี 1921 ผู้ประกอบกิจการร่วมวงอภิปรายกัน

A: วิทยาศาสตร์จะส่งเสริมการผลิตได้หรือทุกท่าน

B: ผมเห็นว่าการพัฒนาทางวิทยาศาสตร์ช่วยส่งเสริมการผลิตได้นะ

ผู้ประกอบการ A ไม่เห็นด้วย

A: ผมมีเงินมากมายจนใช้ได้ตลอดชีวิต มากจนหาที่เก็บไม่ได้แล้ว ผมอยากเก็บเงินในกระเป๋าสตางค์ที่ทำด้วยหนังหมูแบบหนังกลับ บางทีวิทยาศาสตร์ของคุณอาจช่วยผลิตกระเป๋าสตางค์แบบนี้ให้ผมได้ใช่ไหม

ถ้าคุณทำกระเป๋าสตางค์แบบนั้นให้ผมได้ วิทยาศาสตร์ของคุณถึงจะน่าเชื่อถือ แล้วคุณจะได้รับการยอมรับว่าเป็นนักวิทยาศาสตร์ด้วย

B: (รู้สึกโกรธเพราะถูกดูถูก) ขอบคุณครับสำหรับคำแนะนำที่ทำให้วันนี้น่าจดจำ

[#2]
เขาและทีมงานไปหาซื้อหูหมูมาจำนวนมาก และแยกชิ้นส่วน ศึกษาโครงสร้างกระดูกอ่อนและเส้นใยของมัน

เขาผลิตเส้นใยสังเคราะห์ได้จากหูหมูและถักทอให้เป็นผืนหนังเนื้อนุ่ม

ไม่นานนัก กระเป๋าสตางค์และกระเป๋าถือทำด้วยหนังเนื้อนิ่มก็อวดโฉมในตลาด

[#3]
ผู้คนจดจำได้ถึงการถกเถียงที่เกิดขึ้นครั้งนั้น ความอยากรู้อยากเห็นจึงกวนใจจนทำให้กระเป๋าหนังนี้ขายหมดอย่างรวดเร็ว

อีกทั้งผู้คนก็เริ่มมองเห็นบริษัทของเขาอยู่ในสายตา และกลายเป็นบริษัทที่ปรึกษาชั้นนำด้านวิทยาศาสตร์ด้วย

[#4]
* อย่าตอบโต้การยั่วยุซึ่งหน้า วางแผนการไว้เงียบ ๆ และลงมือทำ จัดการคู่ปรับให้รู้สำนึก !